Seninle son bir kahve içmek isteyip istemediğimi bile bilmiyorum oysa... İçimde bir kadın öldü bu gece, içimde bir çocuk öldü... Sözcükler kanıyor ve kanayan her sözcük aramıza akıyor... Görüyorum ki sadece kanamış sözcükler var aramızda.. Her şeye rağmen son bir kahve, SON BİR KAHVE... Ve belki de uzun bir sevişme yaşanacak, Kahve sonrasında, Kırk yıl hatırı kalacak türden, Kırk yıl geçse yine anımsanacak türden. Tenimi kesecek son dokunuşların, Teninde kokusu kalacak, son dokunuşlarımın. Nefes nefese üzerimizde fal bakacak gece, Bir medyum edasıyla sana görülen uzun yolu, Bana görülen hasret dolu geceleri anlatacak. Fincandan bir parmak telve alıp, Boynunda dolaştıracağım. Bak şimdi fincan boş, Yatak boş, Anlıyorum ki: beklemek boş. Yine de bir umut: Her şeye rağmen son bir kahve diyorum, SON BİR KAHVE…